~engletårer…~

 

Store, salte tårer
renner nedover
de nydeligste
englekinnene
utrøstelig
da det gikk opp 
for henne
og hun virkelig
forsto
at hun ikke får møte
mammaen
hver dag
når hun blir skolejente…
To uker her
og to uker der
kan virke tøft
for mammaen
sin lille engel… 

♥

~det er ikke alt…~

 

man skal ikke
spørre om ting
man ikke vil vite
svaret på…

 

~den annsamme…~

Fant et dikt av Jan Magus Bruheim
som traff hjertet mitt i dag
litt ekstra tror jeg…

Han har ikkje stund til å stogge
og ikkje tid til å sjå.
Menneske som han møter
dei ansar han aldri på.

Mangt har han å rekkje over.
Det gjeld um å fara fort.
Mykje var det å gjera.
Det auka dess meir han fekk gjort.

Så lid det til endes med dagen.
Han står der, studd over stav
og spør: Kva har livet gjeve
og kvar har det vorte av?

Slik jaga han gjennom livet
utan å få det fatt.
Ei glede sprang etter på vegen
men nådde han aldri att…

 Må huske på det
å stoppe opp
kjenne på det som er
 sette pris på det man har
I dag.